یأس

ناامیدی

 

یاس ازرحمت خداوند یکی از حربه های شیطان برای بازدارندگی ازارتباط با خداوند متعال است. به این صورت که هنگامی که انسانی مرتکب خطایی می شود -مخصوصا بعد ازاینکه توبه کرد-دردل اواینطور القامی کند که دیگر توبه فایده ای ندارد وخداوند دیگر نظر رحمت به او نخواهد کرد و...که راه مقابله با چنین وساوسی یاداوری وتوسل به رحمت بی انتهای الهی است (اللهم انی اسئلک برحمتک التی وسعت کل شی...)و

وقایعی درزمان ائمه علیهم السلام درتاریخ ثبت شده که نشان دهنده ی رحمت بی انتهای الهی است که برای نمونه چند تای ان رابازگومی کنم

روزی جوانی نزد پیامبر اکرم (ص)امد وبه ایشان گفت که گناه بزرگی کرده ام . پیامبر درجواب وی فرمود که خداوند گناه تورااگر توبه کنی می بخشد . ولی باز جوان اصرار می کرد که گناهش رابازگوکند ودراخر نیز چنین کرد . هنگامی که گناه خود را گفت پیامبر به شدت متاثر شد وبه ان جوان گفت تاعذابی ازاسمان نیامده  ازپیشم برو . ان جوان به شدت ناامید شد ورفت . ناگهان جبرئیل نازل شد وگفت خداوند متعال می فرماید  ان جوان بنده ی توبود یابنده ی من ؟پیامبر فرمود بنده ی تو . خداوند فرمود :من باید می بخشیدمش یاتو ؟پیامبر فرمود تو . خداوند فرمود :پس چرا اورا ردکردی ؟حال برو اورا پیداکن وازاودل جویی کن وبگو خداوند توبه ی تورا پذیرفت .

جوانی نزد حضرت علی ع امد وگفت گناه بسیارشنیعی کرده ام . حضرت چندین بار اورا به بهانه هایی ردکرد تااوبرای چهارمین بار نزد حضرت امده واقرار کرد . حضرت به او فرمود جزای تو اعدام است که ازچهارنوع ان که انداختن ازبالای کوه ،خراب کردن دیوار روی سر،سنگسار واتش زدن مختاربه انتخاب یکی ازانها هستی . جوان اتش زدن را انتخاب کرد . فردای ان روز که زمان اجرای حکم فرارسید قبل از اجرا جوان درخواست کرد که دورکعت نماز بخواند وتوبه کند وحضرت اجازه داد . هنگامی که نماز جوان تمام شد حال عجیبی پیداکرد وگریه ی فراوانی به درگاه خداکرد وانقدر گریه کرد که حضرت علی ع نیز به گریه افتادند وناگهان الهامی به دل حضرت شد که جوان بخشیده شد . بعد ازان حضرت نزد جوان رفته واورادراغوش گرفتند وبشارت توبه رابه اودادند

ازاین قبیل داستان ها درتاریخ به وفور یافت می شود که نشان دهنده ی رحمت بی انتهای الهی است

قل یاعبادی الذین اسرفوا علی انفسهم لا تقنطوا من رحمت الله ان الله یغفرالذنوب جمیعا انه هوالغفور الرحیم

این درگه ما درگه نومیدی نیست                 صدباراگر توبه شکستی بازآ